کلمات کلیدی
آخرین مطالب
- ۹۴/۱۰/۱۳آموزش گره های کوهنوردی
- ۹۴/۱۰/۱۳13 مرحله کوهنوردی به زبان ساده:
- ۹۴/۱۰/۱۳اصول برای برپایی کمپ در کوهستان
- ۹۴/۰۸/۲۸عنوان دومین مطلب آزمایشی من
- ۹۴/۰۸/۲۸عنوان اولین مطلب آزمایشی من
پیوندهای روزانه
بالا رفتن از کوه از سوی برخی بعنوان یک
ورزش شدید و سنگین برآورد شده است در حالی که کوهنوردان و ورزشکاران این
رشته، آن را به سادگی یک تفریح و سرگرمی هیجان انگیز می پندارند. با این
حال چالش نهایی که در این ورزش بیان شده قدرت، استقامت و از خودگذشتگی می
باشد.
این موضوعات از طرفی می توانند بسیار خطرناک نیز باشند که در
مواردی حتی منجر به مرگ طرف میشوند، به ویژه هنگامی که یک کوه نورد از درون
و به سادگی باید خود را با عوامل طبیعی مانند آب، هوا، زمین، یخ و یا دیگر
خطرات ناشی از آنها درگیر نماید.
بی تجربگی، برنامه ریزی ضعیف، و
تجهیزات نامناسب، همه می توانند در آسیب رساندن یا مرگ شخص نقش داشته
باشند. بنابراین دانستن نکات اولیه و اینکه چه چیزی در این راه درست است
بسیار مهم می باشد.اما با وجود همه این موارد منفی، زمانی که این مقوله ها
به درستی و صحیح انجام شوند کوهنوردی تجربه ای هیجان انگیز و با ارزش خواهد
بود.
در این مقاله قصد داریم عناوینی را به عنوان راهنمای ساده و کلی
در زمینه کوه نوردی و صعود یک کوه بیان کنیم که در آن به تشریح اصول پایه
کلی که یک کوهنورد باید بداند و یاد بگیرد خواهیم پرداخت. بنابراین به
تمامی افرادی که قصد شروع کوهنوردی دارند پیشنهاد می کنیم که به صورت
متمرکز 13 نکته زیر را دنبال نمایند. بررسی اجمالی و پایه در این مقاله به
شما ایده های مناسبی نسبت به درگیری شما در کوه و صعود یک کوه خواهد داد.
مراحل |
گام نخست- تحقیق و مطالعه |
قبل
از شروع به بالا رفتن، تا آنجا که می تونید در مورد مهارت های موجود خود،
مهارت های مورد نیاز و تجربه افراد دیگر تحقیق کنید و به جمع بندی مطالب
بپردازید. این موضوع مهم است که ذهن خود را به جهت بالا رفتن از یک کوه
درگیر تلاشی برای تفکر بهتر نمائیم. بدانیم که چگونه باید از تجهیزات مناسب
صعود استفاده نمائیم و حتی الامکان کتاب و مطالبی را که کوهنوردان برای
رسیدن به قله انتشار داده اند را بخوانیم. بالطبع این مطالب و یادداشت ها
نکات جالب و آموزنده زیادی در بر خواهند داشت. با توجه به اینکه بسیاری از
کتابفروشی ها در حال حاضر بخشی را به طور خاص به ورزش و همچنین کوهنوردی و
هنر و صنعت صعود اختصاص داده اند، با این تفسیر پیدا کردن کتاب در این
زمینه زیاد مشکل نخواهد بود. راه های دیگری نیز برای این کسب اطلاعات وجود
دارد که در زیر به صورت مختصر به شرح بعضی از آنها خواهیم پرداخت.
• یکی از کتاب های پیشنهادی که شروع خوبی برای شناخت کوه و کوهنوردی است کتاب "Mountaineering: The Freedom of the Hills" (کوهنوردی: آزادی تپه ها)
نوشته Steve M Cox and Kris Fulaas است. که در ایران با عنوان "کوهنوردی
لذت آزادی در اوج بلندی ها" (در چهار جلد) توسط رحیم دانایی ترجمه شده است.
*** اگر به کتاب بالا دسترسی ندارید، جزوه
کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی ایران می تواند برای آغاز مناسب
باشد. این کتابچه را از اینجا دانلود کنید.
•
تماشای دی وی دی در مورد تجربیات بالا رفتن از کوه، و همچنین تعداد زیادی
فیلم و مستند مفید در مورد صعود و کوهنوردی وجود دارند که همه آنها را می
توانید بر روی اینترنت به راحتی بابید. (you tube)
• کسب اطلاع در
مورد بهترین زمان برای صعود کوه ها در مناطق مختلف، به نحوی که اگر شما
علاقه مند به سفر به کوه ها فراتر از کشور خود هستید فرصت بیشتر و بهتری را
نسبت به فصل و موقعیت صعود به شما خواهد داد. به عنوان مثال بهترین صعود
برای اروپا از ماه ژوئن تا سپتامبر، در نیوزیلند از دسامبر تا مارچ، در
آلاسکا از ژوئن تا جولای می باشد. با این حال تغییرات آب و هوایی هیچگاه
دقیق قابل پیش بینی نیست و تا زمانی که رخ ندهند نیز نمی توان گفت که فصل
برای صعود خوب است یا بد.
*** بهترین زمان صعود کوه های ایران از اوایل تیرماه تا اواخر شهریورماه است، البته با توجه به گسترگی ایران و تنوع آب و هوایی این زمان متغییر است.
• در مورد کوهستان ها و شرایط آب و
هوایی همه چیز را بدانید. کوه ها خود با سیستم آب و هوایی خودشان ایجاد
شده اند. مطالبی را درمورد نشانه های پیش از آب و هوای بد، ابر شناسی، باد
شناسی و تشخیص جهت باد، حملات رعد و برق و مقابله احتمالی با آن و... را
درک و آنچه در تغییرات آب و هوا در طول روز ممکن است رخ دهد را مطالعه
نمایید.
*** سایت هواشناسی ایران | havairan یکی از دقیقترین هواشناسی کوه های ایران است. البته کوه دماوند را بهتر است از سایت snow-forecast چک کنید. همچنین هرگز به یک مرکز هواشناسی دلخوش نکنید بهتر است سایتهای های accuweather ، mountain-forecast نیز چک نمایید.
گام دوم- ارزیابی قدرت ذهنی خود |
مبحث
گستره ای از کوهنوری به نگرش و قدرت ذهنی کوهنورد می پردازد، چرا که با
این فعالیت ذهنی کوهنورد می بایست سریعا در مورد آب و هوا و تغییرات آن
قضاوت کند، جهت را تشخیص دهد، ایمنی را با حداکثر رعایت به جا آورد و ...
برای
بسیاری از کوهنوردان، چالش روانی و فکری بخش بزرگی از جذابیت کار است. چرا
که شما مسائل و روش روتین زندگی، کار و شخصی خود را که شاید در یک دفتر با
بهترین شرایط باشد را رها کرده و وارد شیوه جدیدی از زندگی می شوید که
تصمیم گیری در مورد این مسائله پیامدهای خاص خود را دارد. پس بنابراین باید
بهترین تصمیم را ذهن شما برآورد نماید.
در این حین مسائلی که باید از خود بپرسید اینست:
•
آیا شما در موقعیت وحشت مباردت به تصمیم گیری خواهید کرد؟ این نوع خلق و
خو هنگام بالا رفتن از کوه به صورت طبیعی رخ می دهد که برای برطرف کردن آن
نیاز به یک ذهن آرام و روشن و توانایی ذهنی بالا می باشد و بهترین راه حل
برای مواجهه با خطرات و استرس های احتمالی است.
• آیا با اینکه
دوستدار طبیعت هستید و نسبت به آن مثبت اندیش، نسبت به عوامل پیش روی خود
واقع بینانه و صادق هستید؟ باید توجه داشت که اعتماد بیش از حد در این باره
زیاد مطلوب نیست، چراکه این موضوع می تواند شما را هنگام بالا رفتن با
دردسرهای زیادی مواجه کند.
• آیا در مواجه با این عوامل مشکل گشای خوبی هستید؟..... جواب با شما.
*** مقاله "مهارتهای روانشناسانه در کوهنوردی" شاید بیشتر این موضوع را توضیح میدهد.
گام سوم- آمادگی جسمانی |
کوهنوردی
و صعود از یک کوه نیاز به آمادگی جسمانی و استقامت بدنی خوب دارد، زیرا
این ورزش فعالیت های بدنی شدید دارد. بدین منظور شما نمی توانید از یک شیوه
زندگی عادی و عموما شیوه کاری اداره ای که اغلب پشت میز کار می باشید و
دارای کمترین تحرک ورزشی هستید، خود را برای یک صعود بزرگ مهیا نمائید. پس
بهترین روش برای این کار، تمرین در جهت تناسب اندام و قدرت بدنی می باشد.
با این حال انواع مراحلی که برای تناسب اندام نیز به شما کمک می کنند عبارتند از:
• دویدن درجا و آهسته و دو استقامتی
• پیاده روی و کوهپیمایی، به طوری که به نحو فزاینده ای بسمت دشواری و تقلا برود
• کار با وزنه ها و یا راه رفتن و دویدن با وزنه که این وزنه در کوله پشتی یا دست شما قرار داشته باشد.
• تمرین صعود از دیواره های اطرف شهر و محل زندگی، آموزش یخ نوردی، پیاده روی در یخچال های طبیعی و ... آموزشی مفید می باشد.
• تمرین و استفاده از اسکی و اسنوبرد ( به خصوص اگر شما قصد دارید که برای بازگشت از این وسایل استفاده کنید)
• و در کل، هرچیزی که باعث بهبود قدرت و استقامت شود.
*** مقاله های "برنامه تمرینی برای افزایش قوای جسمانی در کوهنوردی" , "چطور خود را برای کوه پیمایی آماده کنیم؟" برای آمادگی جسمانی و استقامت توضیحات کاملتری دارند.
گام چهارم- تجهیزات |
لوازم
کوهنوردی بسیار ضروری و مخصوص هستند و به کوهنورد پیشنهاد می شود که حتما
آنها را تهیه کند. بهترین پیشنهاد نیز خرید این لوازم با بالاترین
استاندارد می باشد. اما اگر تصمیم به خرید این لوازم خود دارید، طبیعتا در
ابتدا برایتان هزینه سنگینی خواهد داشت. لذا پیشنهاد می شود که آنها را به
تدریج تهیه نمائید. در هنگام خرید دقت نمائید که لوازم انتخابی کاملا
متناسب و اندازه شما باشند، زیرا در صورتیکه شما قصد صعود تعداد زیادی کوه
را داشته باشید، با انتخاب لوازم متناسب به نوعی در کار خود سرمایه گذاری
کرده اید.
اگر قصد اجاره یا قرض گرفتن این وسایل و تجهیزات را دارید،
تضمینی بر مطلوب بودن وسیله مورد نظر برای استفاده شما نخواهد بود و از
سالم بودن وسایل نیز مطمئن نخواهید شد چرا که این وسیله ممکن است به دفعات
زیاد و توسط افراد مختلف مورد استفاده قرار گرفته باشند. اما اگر شما خود
را ملزم به استفاده از وسایل و ساز و برگ معتبر و باکیفیتی که قبلا نیز
توسط افراد دیگر تست شده باشند و امتحان خود را پس داده اند نمائید، برنامه
های بسیاری را میتوانید اجرا کنید که همگی آنها در بهترین سطح قرار خواهند
داشت. البته، ایده اجاره ابزار آلات نیز در بعضی مواقع برای اولین تجربه و
اینکه آیا از کار با ابزار لذت خواهید برد یا نه و یااینکه پس از استفاده
قصد ادامه کوهنوردی و کار با ابزارفنی را خواهید داشت یا خیر، مفید می
باشد.
با وجود اجاره بعضی ابزار، شما نیاز مبرم به خرید بعضی لوازم
ضروری دارید، لوازمی از جمله کفش کوهنوردی، لباس های مخصوص فصلی که این
موارد به مراتب بسیار مهم تر از وسایلی مانند کرامپون و یا تبر یخ می
باشند.
نکات مهم:
• لیستی از تجهیزات مهمی
که برای شروع یک کوهنوردی نیاز دارید ببندید. ترجیحا سعی کنید که این
تجهیزات دارای استاندارد های معتبر جهانی و از بهترین جنس و کیفیت باشند.
•
به یاد داشته باشید که کوهنورد همیشه وزن و سنگینی کوله پشتی را با خود
دارد. چراکه شما باید لوازمی را حتی تا بالای کوه با خود حمل نمائید. پس در
انتخاب ابزار و لوازم خود از لحاظ جنس و وزن نیز دقت نمائید.
*** راهنمای خرید و نگهداری لوازم کوهنوردی همچون کفش کوهنوردی | کوله پشتی کوهنوردی | کیسه خواب | باتوم | هدلامپ در سایت قرار دارد.
گام پنجم- یادگیری اصول و اخلاق کوهنوردی |
دانستن
چگونگی صعود یک کوه فقط در مورد جنبه های جسمی و روانی نمی باشد. بسیاری
از کوه ها در مناطق دور افتاده و بکر جهان واقع شده اند که صعود شما به
عنوان یک کوهنورد به آن مناطق می تواند تاثیراتی بر محیط زیست آنجا بگذارد.
طبیعتا افتخار بزرگی است که از یک کوه بکر صعودی اجرا شود، اما تعداد
زیادی از کوهنوردان نگران وضعیت حفظ این بکر بودن کوه ها نیز هستند که
مبادا با این کوهنوردی ها خدشه ای به فرهنگ و محیط زیست این مناطق وارد
شود.
نکات مهم:
• یادگیری ترک محل برنامه بدون به جا گذاشتن کمترین اثرات سوء محیطی
•
گام برداری آرام می تواند به نوعی مجوزی برای ورود به مناطق بکر باشد. این
نوع گام برداری خصوصا در بیابان نوردی باید حتما رعایت شود.
• تمامی
آرم و علائم و به خصوص تابلوهایی که در مسیر و یا قبل از مسیر نصب شده اند
را به دقت یاد بگیرید و به آنها عمل کنید. خواندن و فراگیری این علائم و
تابلوها به خصوص برای افراد مبتدی ضروری می باشد.
• هیچوقت تنهایی یک
کوه را به قصد صعود نروید. همیشه برنامه را با دوستان خود و یا یک نفر که
قبلا آن مسیر را صعود کرده باشد اجرا کنید.
*** بیانیه تیرول (UIAA) به صورت کامل این موضوع را بیان کرده است.
گام ششم- آموزش |
اگر به عنوان یک مبتدی قصد صعود دارید،
پیشنهاد می شود که حتما در دوره های آموزشی شرکت نمائید. از سوی دیگر، اگر
شما قصد برنامه ریزی برای یک صعود با همراه و یا دوست خود هستید ، ممکن است
که آن شخص نیاز به برخی از آموزش های پایه قبل از عزیمت به محل صعود داشته
باشد که در این میان شما می توانید به عنوان راهنمای وی نیز عمل کنید.
ضمنا، باشگاه های کوهنوردی نیز می توانند به شما دوره های تخصصی مهارتی و
آموزشی را پیشنهاد دهند.
با این حال، شما بهتر است نکات و آموزش های زیر را بدانید:
• یخ نوردی، برش یخ، استفاده از تبر یخ.
• تکنیک های حمایت و خود حمایت.
•
گلیسادینگ(glissading)، یا تکنیک فرود، که با این تکنیک شما به سمت پایین
به روش سر خوردن فرود می آئید و با تبر یخ نیز سرعت فرود خود را کنترل می
کنید.
• عبور از شکاف های یخی و تکنیک های نجات در شکاف های عمیق، عبور از پل های برفی
• استفاده از کرامپون شامل، پوشیدن کرامپون، راه رفتن با آن، تکنیک های ویژه و غیره..
• راه رفتن در یخچالهای طبیعی
•
آموختن تکنیک های مختلف کوهنوردی و مهارت هایی از جمله مسیریابی و پیدا
کردن مسیر بدون ابزار های الکترونیکی، نقشه خوانی، کار با میخ و پیچ و رول
صفحه، گره زدن ها، استفاده و مدیریت طناب در برنامه های مختلف و ...
•
آموزش و مهارت در مواجهه با بهمن، که یک دوره متمایز می باشد که در نقاط
مختلف دنیا بر گزار می شود و شما می توانید با گذراندن این دوره اطلاعات و
مهارت های مفیدی را کسب کنید. این دوره معمولا بین اسکی بازان و اسنوبورد
کاران رایج است، اما با این حال به کوهنوردان و تیم های امداد و نجات نیز
توصیه می شود. گذراندن این آموزش باوجودی که شاید دیگر مایل به ادامه
کوهنوردی نیز نباشید، ولی برای شرکت در کلیه ورزش های زمستانی مفید می باشد
و توصیه می شود.
• همچنین، تکنیک ها و دوره های مقدماتی کمک های اولیه و همچنین امداد و نجات نیز باید به عنوان بخشی از موارد آموزش شما باشد.
*** دوره های آموزشی توسط مربیان هر هیات کوهنوردی استان و زیر نظر فدراسیون کوهنوردی جمهوری اسلامی ایران انجام میشود، برای شرکت در این کلاسها با هیات کوهنوردی محل سکونت خود تماس بگیرید.
گام هفتم- برنامه ریزی اولین صعود |
اولین
صعود شما به عنوان یک مبتدی باید برنامه ای مناسب و ترجیحا با یک راهنمای
با تجربه باشد. سطح دشواری یک کوه تحت تاثیر دو عامل ارتفاع و نوع زمین می
باشد. کوه ها در درجه بندی از آسان ترین نوع شروع و به سخت ترین و فنی ترین
ختم می شوند که در بین این دو درجه، درجه های دیگری نیز وجود دارد. با این
حال یک کوهنورد آماتور باید همیشه برای شروع آسان ترین برنامه را انتخاب
نمائید. زیرا می بایست تمامی اقدامات احتیاطی لازم را رعایت شود. در هر
صورت کوه همیشه کوه است، هرچقدر هم که آسان باشد. ضمنا درجه بندی سطح کوه
ها و کوهنوردی در کشورهای مختلف دارای سیستم های مختلف می باشد که شما باید
برای آشنایی با آنها کمی تحقیق کنید.
دراین راه شما نیاز به درک و
شناخت مسیرهای صخره ای(از سطح سخت تا بسیار سخت و دشوار) و مسیرهای یخی که
شامل زمین یخ زده یا آبشار های یخ زده می باشند دارید چرا که این موانع به
عنوان یک مسئه در صعود شما به صورت طبیعی در کوه وجود دارند.
نکات مهم:
•
سعی کنید در صورتیکه اولین برنامه های شما بالاجبار برای شروع، کوه هایی
مانند البرت(Elbert) و یا کلیمانجارو(Kilimanjaro) می باشند را به صورت غیر
فنی و غیر اصولی گام برداری نکنید. این موضوع باعث کاهش تمرکز در هنگام
صعود و عدم توجه به حس و حالی که در پیش دارید، عدم توجه و یادگیری تغییرات
آب و هوا، و تامین انرژی صرف شده خواهد شد .
• جایی که قصد صعود
دارید و جایی که در آن زندگی می کنید ارتباط مستقیم با شما دارند. اما
توصیه می شود که هدف خود را در ابتدا بر روی صعود یا صعود های سطح پایین
بگذارید. به این ترتیب تغییرات جزئی ارتفاع را در صعود کاملا حس خواهید کرد
و زمان و دقت بیشتری را جهت تمرکز بروری تکینک ها خواهید گذاشت و دیگر
نگران مواردی از جمله فقدان مهارت کافی و یا کمبود اکسیژن نخواهید بود. به
یاد داشته باشید که هر صعود می تواند نسبت به صعود قبلی سخت تر یا در
ارتفاع بالاتر باشد. پس در صورت عدم توانایی، فشار بیش از حد توان به خود
نیاورید.
• در مورد صعود های قبلی منطقه ای که قصد صعود آن را دارید
کاملا تحقیق نمائید. چک کردن منطقه از هر لحاظ، به خصوص مواردی شامل الگوی
آب و هوائی زمانی که شما قصد صعود دارید، خطرات شناخته شده، و تعداد راه
های ممکن جهت صعود امری ضروری می باشد. برای یک مبتدی، همیشه ساده ترین
مسیر پیشنهادی را برای صعود انتخاب نمائید، و یا در صورت عدم آشنائی، مسیر
را از مردم محلی آن منطقه یا راهنمای محلی بپرسید.
• همیشه مکان های
رفاهی و یا جان پناه هایی که در طول مسیر هستند را از قبل علامت گذاری
کرده(نقشه) و در مورد مکان دقیق آنها مطمئن شوید. در صورت سفر برون مرزی،
قوانین استفاده از مکان های آن منطقه و همچنین نحوه و قوانین تبادلات مالی و
پرداختی را کاملا مطالعه نمائید.
• پیدا کردن نقشه کوه و منطقه مورد
نظر و یادگیری در مورد مسیر های صعود از نکات مهم می باشد. نقشه باید
همیشه همراه شما در مدت زمان صعود باشد.
گام هشتم- بهبود و افزایش مهارت های خود و تلاش برای صعود کوه های سخت تر |
بعد از رعایت موارد ذکر شده در بالا به
خصوص مباحث آموزش و صعود های پایه و سبک، تلاش بعدی خود را بر روی قله کوه
هایی که دارای یخ و برف می باشند معطوف کنید. بی شک این تلاش می بایست با
ابزار فنی مخصوص و داشتن مهارت های فنی لازم انجام گیرد. همچنین قسمت هایی
از کوه که سنگ آن متشکل از فعالیت های آتش فشانی می باشند بهترین گزینه
برای شروع تمرین های مقدماتی ( سنگ نوردی ، دست به سنگ شدن) هستند که شما
باید به آسانی از پس آنها برآئید. به عنوان مثال کوه هایی ماندد مونت بلان،
مونت رینر، مونت بیکر، و دهانه های آتش فشانی که در کشور های مکزیک و
اکوآدور وجود دارند دارای بهترین مسیر ها برای صعود های فنی به شمار می
روند.
نکته:
• شرکت در برنامه های اکسپدیشن
قله نوردی که نیاز به پیاده روی و کوهپیمایی طولانی مدت، مهارت ها و تکنیک
های صعود سطح بالا و قویترین دانش کوهنوردی را دارد به عنوان برنامه های
سطح پیشرفته پیشنهاد می شود. ضمنا با توجه به اینکه در گزینه های بالا در
مورد بازگشت از صعود به روش اسکی نیز صحبت شد، در این نوع اکسپدیشن های قله
به هیچ عنوان نباید از این روش استفاده کرد.
گام نهم- یافتن یک راهنمای خوب |
یکی از بهترین کارهایی که شما برای لذت
بردن از کوه و کوهنوردی می توانید انجام دهید، پیوستن به یک باشگاه
کوهنوردی در نزدیکی محل سکونت خود می باشد. از طریق این باشگاه ها، شما
خیلی زود به شبکه به هم پیوسته ای از دیگر باشگاه ها که با هم در ارتباط
هستند متصل خواهید شد و در پی این موضوع، شما از این طریق بهترین، مطمئن
ترین و خبره ترین راهنما ها را جهت اجرای برنامه صعود خود خواهید یافت.
نکته مهم دیگر در رابطه با این باشگاه ها این است که آنها چیدمان اکثر
برنامه های صعود خود را از افراد سطح مبتدی الی سطح متوسط انتخاب می کنند
که شما بر این اساس می توانید مهارت های پایه را در طول این برنامه ها با
هم فکری دیگر اعضاء شرکت کننده فرا بگیرید.
نکات مهم:
• در طول
شرکت در این برنامه ها بیشتر وقت خود را صرف گفتگو با کوهنوردان باتجربه
نمائید. چرا که آنها می توانند تا حد زیادی جواب بسیاری از سوال های شما را
که حتی با خواندن مطالب ممکن است بدست نیاورید را جبران کنند.
گام دهم- برای سفر مهیا شوید |
اگر کوهی را که انتخاب کرده اید نزدیک
است، شما برنامه ریزی کمتری برای سفر به آنجا نیاز دارید. اما اگر شما
نزدیک کوهها زندگی نمی کنید موارد زیادی است که باید برای آن برنامه ریزی
نمائید. مسافرت، رزرو هتل، در نظرگرفتن میزان اجاره حمل بار، ویزا(در صورت
سفر به خارج از کشور)، و غیره... این موارد هستند. در هر صورت اطمینان حاصل
کنید که تجهیزات شما بیمه باشند و خدمات پزشکی کلی در دسترس و بیمه فردی
نیز باشید.
نکات مهم:
• لوازم مورد نیازتان
را با دقت بسته بندی کنید. اگر به تبریخ ، کرامپون، کفش های ویژه و دیگر
لوازم تان نیاز دارید، آنها را بادقت بسته بندی کنید. بعضی از این وسایل به
راحتی کیف و کوله شما را پاره کرده و باعث آسیب به دیگر وسایل می شوند و
یا اینکه از کوله بیرون می زنند و باعث موارد دست و پا گیر دیگری می شوند و
یا ممکن است در جایی قرار گیرند که در طول مسیر گم شوند. زمانی که رانندگی
می کنید نیز اطمینان حاصل کنید که وسایل تان در جای امنی هستند ، مخصوصا
زمانی که ناگهانی ترمز می کنید از پرتاب شدن آنها به جلو و اطراف جلوگیری
شود.
• چک کنید که نیاز به مجوز دارید یا نه. بسیار از کوه های معروف
به دلایل مختلفی از جمله، محیطی، حفاظتی و کنترلی نیاز به مجوز فعالیت
دارند.
• حتی اگر مجوز نیاز نباشد باید بدانید کجا و در پیش چه کسانی
جزئیات سفرتان را قرار دهید و مطمئن شوید که دوستان ، خانواده، و ماموران
محلی مسئول مناطق کوهستانی از زمان حرکت و بازگشتتان مطلع هستند.
گام یازدهم- بدانید به محض رسیدن به کوه با چه مسائلی باید درگیر شوید |
وقتی
که به منطقه مورد نظر رسیدید، به طور طبیعی، در اولین مرحله باید اردو
بزنید. اگر برای صعود از نقشه راه استفاده می کنید باید در کمپتان جایی
ثابت و دائمی تا زمان اتمام برنامه، برای خواندن نقشه مسیر داشته باشید.
کمپ اول شما به عنوان نقطه عزیمتتان محسوب می شود. زمان قابل توجهی را برای
رسیدن به بهترین شرایط آب و هوایی در این کمپ سپری کنید، البته آن هم با
توجه به سختی کوه و دشواری مسیر صعود. کوه هایی که کمتر خطرناک هستند قبل
از اینکه با همراهان و دوستانتان عازم حرکت شوید ، کمپ اول تنها جایی است
که می توانید برای مدتی در آن توقف کنید.
نکات مهم:
•
در زمان توقف در کمپ اول وسایل خود را 2 تا 3 بار چک کنید. تمام وسایل
مورد نیازتان را برداشته و بررسی کنید که همه آنها سالم هستند و خوب عمل می
کنند. نوشتن لیستی از وسایل مورد نیازتان به شما در انجام هرچه بهتر صعود
کمک خواهد کرد.
• مطمئن شود که وسایل مورد نیاز دیگری چون آب و غذا، لباس و غیره... که مورد نیازتان است برداشته اید.
•
وقتی را بگذارید تا با راهنمایتان و یا دیگر همراهانتان در مورد شرایط آب و
هوایی، دشواری های معمول منطقه، خطراتی که در انتظار شماست و دیگر موارد
که نیاز به آگاهی دارید صحبت کنید. نقشه راه را به خوبی در ذهن بسپارید.
دنبال هر راه دیگری روی نقشه بگردید چون ممکن است در موارد خطر به عنوان
گزینه ایمن به آنها نیاز پیدا کنید.
• ورزش های کششی ، پیاده روی و دو انجام دهید.( در واقع منظور هر ورزشی است که شما را در تناسب قرار دهد)
• غذای خوب بخورید و شب زود بخوابید.
گام دوازدهم- صعود را آغاز کنید |
مواردی که در اینجا ارائه شده در واقع یک
مرور کلی است، زیرا کوهنوردی واقعی نه تنها تکنیک های متفاوتی را نیاز
دارد، بلکه مهارتی است که در بطن کوه بدست می آید، و این زمانی است که ارزش
خواندن کتاب هایی که حاوی جزئیات کوه مورد نظر هستند و همچنین صحبت کردن
با افرادی که اخیرا از این کوه صعود کردند معلوم می شود. اکثر کوهنوردی ها
در صبح خیلی زود آغاز می شوند تا این اطمینان حاصل شود که در هنگام بازگشت
به تاریکی بر نخورید و یا اگر هنگامی که بالای کوه هستید قصد شب خوابی قله
را داشتید، اطمینان خاطر داشته باشید که وقت لازم را برای پیدا کردن جایی
مناسب برای خواب در شب را داشته باشید. بعد از اینکه مطمئن شدید که تمام
وسائلی را که احتیاج دارید برداشته اید، ( تمام وسایلی که شب قبل از حرکت
جاسازی کرده اید) و صبحانه ای مقوی خوردید، به همراه راهنما و دیگر همراهان
باتجربه تان عازم حرکت شوید. نکته مهم دیگر اینکه، قبل از اینکه به کوه
برسید تمام مهارت هایی را که برای آنها آموزش دیده اید به معرض اجرا
بگذارید.
نکات مهم:
• از مسیر خارج نشوید مگر آنکه موانع و مشکلات سر راه شما را وادار به این کار کنند.
• خواسته های سرپرست خود را به عنوان یک تازه کار گوش کنید و انجام دهید.
•
وقفه های کوتاه مدت منظمی را برای خوردن غذا و خوراکی های انرژی دار و
همچنین برای استراحتی مختصر صرف کنید. در این بین سعی کنید تا با نگاه به
مسیر جلویتان آن را ارزیابی مجدد نمائید. توجه داشته باشید که تاخیر زیاد
در برنامه تان نیز باعث می شود گرمی بدن و انرژی خود را از دست بدهید.
•
آب بدنتان را مرتب تامین کنید، زیرا بدن شما در مناطق سرد آب خود را بدون
اینکه احساس تشنگی کنید به راحتی از دست می دهد. پس مطمئن شوید که به طور
منظم مایعات می نوشید.
• در تمام زمان ها از گروه دور نشوید.
• عکس بگیرید و از صعود و احساس سربلندی لذت ببرید.
گام سیزدهم- برای بازگشتی بی خطر وقت زیادی اختصاص دهید |
آگاه باشید که پائین آمدن از کوه
بسیار سخت و خطرناک است، در حالی که به نظر می رسد که پائین آمدن از کوه
آسان تر از بالا رفتن است. بیشتر حوادث به علت از دست دادن تمرکز در این
زمان روی می دهد.
نکات مهم:
• هنگام فرود و پائین امدن برای پیدا کردن جا پاهای مناسب تمرکز کنید.
• از جایی که ایمن است پائین بیائید.
•
هنگامی که از ارتفاع پائین می آئید مراقب باشید . پائین آمدن از ارتفاع در
اواخر روز باعث حوادث زیادی به علت خستگی افراد، قرار دادن دست در گیره ها
و مکان های نامناسب، پاره شدن طناب ها و متمرکز نبودن در زمانی که نیاز
است می شود.
• در زمان فرود، مراقب سنگ هایی که سقوط می کنند، بهمن، برف های سست، و پل های برفی باشید.
•
همیشه به طناب بسته باقی بمانید(هم طنابی). ممکن است احساس کنید زمانی که
از یک توده یخ عبور می کنید شما تقریبا در ته گروه هستید، اما اگر طناب
نبسته باشید و به درون یک شکاف عمیق سقوط کنید، دیگر همه چیز تمام است.
بررسی پایانی |
• مرتب مایعات بنوشید. هوای سرد
ذهن فرد را فریب می دهد و افراد فکر می کنند تشنه نیستند. اما فعالیت در
ارتفاع زیاد و هوای سرد اهمیت نگه داشتن مایعات بدن در حد متعادل را نشان
می دهد.
• با گروه و کوهنوردان باتجربه کوهنوردی کنید. هرگز تنها
کوهنوردی نکنید. اگر فکر می کنید که این نکات را کامل می دانید باز هم دلیل
مهمی بر تاکید اهمیت آن وجود دارد.
• کوهنوردی ورزشی برای تمام
ادوار زندگی است. شما می توانید در هر سنی کوهنوردی کنید و از آن لذت
ببرید. کوهنوردی نه تنها چشم انداز و وجه مناسبی دارد بلکه شما را همیشه
تندرست قرار می دهد.
• با توجه به اینکه در کوهنوردی محلی برای دفع
پسماندها وجود ندارد، تمام زباله هایتان را با خود حمل کنید و بیرون و در
کوه نریزید و رها نکنید.
• نشانه های خستگی، کمبود اکسیژن، و
سرمازدگی را بشناسید. نه تنها برای خودتان، بلکه به گونه ای که بتوانید
آنها را در دیگران نیز تشخیص دهید. مخصوصا زمانی که می بینید کسانی در حال
نامساعد تکلم ( هذیان گویی) می کنند و یا بر خلاف مسیر یا به سمت پرتگاه در
حال حرکتند بروید و آنها را برگردانید و کمک های پزشکی را برای انها شروع
کنید.
• احتیاط را سرلوحه کارتان قرار دهید و قهرمان بازی درنیاورید.
به یاد داشته باشید که: بهتر است به خانه برگردید و دوباره سعی کنید تا
اینکه خیلی دور شوید و هرگز باز نگردید.
هشدارها مهم: |
• ورزش کوهنوردی ورزشی خطرناک و
سخت است . نزد کوهنوردی باتجربه قبل از آغاز اولین صعودتان آموزش ببینید.
تنها کوهنوردی نکنید. کوهنوردی های پرچالش و سخت را قبل از اینکه به انداز
کافی تجربه در کوه های با مسیر آسان تر پیدا نکرده اید را انتخاب نکنید.
آگاه باشید که چقدر کوهنوردی و صعود در کوه های با ارتفاع زیاد سخت است. به
عنوان مثال، خطرناکترین کوهنوردی ها در سال 2008 در کوه هایی چون آناپورنا
به ارتفاع 8091 متر روی داد که در این کوهنوردی که 130 نفر به قصد صعود
قله شروع به فعالیت کرده بودند 53 نفر جان خود را از دست دادند و میزان مرگ
و میر 41 درصد محاسبه شد. در کوه نانگا پاربات به ارتفاع 8125 متر که 216
نفر به قله صعود کردند، 61 نفر جان خود را از دست دادند که میزان مرگ و میر
24/28 درصد محاسبه گردیده بود، و در آخر نیز کوه K2 به ارتفاع 8611 متر
جایی که با 198 نفر کوهنورد که به دومین قله مرتقع جهان صعود کردند، 53 جان
باختند که میزان مرگ و میر در این کوه نیز 77/26 درصد محاسبه شد.
منبع اصلی: گروه کوهنوردی مهرگان |
مقدمه:
بی‌شک کمپینک و استقرار چادر در کوهستان یکی از بایدهای فعالیت‌های کوهنوردی و طبیعت‌گردی است. از سویی هرکوهنورد وطبیعت‌گردی باید در کاستن از اشتباهات خود سعی کند، چرا که به اندازه کافی اتفاق و حادثه در طبیعت وجود دارد. در این راستا نکاتی اساسی در مورد روش استقرار کمپ یا همان چادر زدن مطرح است که در قالب: ن_ج_ا_ش_ب_ا_ن_ه «نجات شبانه» ارایه می‌گردد که هرکدام از حروف نشان دهنده یک اصل در برقراری چادر و اصول کمپینگ است. توجه و اهتمام به این نکات می‌تواند موجب کاستن از اشتباه در یکی از ابعاد مهم کوهنوردی و طبیعت‌گردی شده و اوقات خوش، صعوید موفق و سلامت را برای یک کوهنورد و طبیعت گرد رقم بزند. در عین حال استفاده از حروف اختصار و اصلاح‌سازی در این مقوله به یادگیری و کاربردی کردن آن میان افراد و به ویژه کارآموزان و افراد مبتدی کمک شایانی خواهد کرد. البته قابل بیان است که ترتیبی در بیان موارد لحاظ نشده است اما می‌توان گفت که برخی موارد از برخی دیگر مهم‌تر است. این موارد در مجموع فرآیند اصولی کمپینگ را تشریح می‌کنند که نقص در هر یک موارد هم سایر موارد و هم کل فرآیند را تحت تاثیر قرار خواهد داد:
ن: نظم:
چیدمان داخل و خارج چادر و قراردادن هرچیزی در جای خود نکته اساسی برای زندگی در چادر محسوب میشود. به‌عبارتی نظم یک مقوله مکانی است که اشاره به قرار‌گیری اشیا و افراد در جای صحیح دارد. نظم اگر رعایت شود هست و اگر رعایت نشود نیست و وجود یا عدم وجود نظم منوط به رعایت یا رعایت نکردن آن است.
- تعیین وسایل موردنیاز درچادر و قراردادن وسایل اضافی در کوله‌پشتی
- پرهیز وسایل تیز و برنده و نیز آتش‌زا
- اطمینان از ظروف مواد ریختی و مایعات
- در دسترس بودن وسایل ضروری
- استفاده مناسب از جیب‌های داخل چادر
- چیدمان آشپزخانه
- معین بودن مکان وسایل مشترک
- و ...
ج: برای و جایابی:
برای وجایایی همان‌طور که در ساختن بنا و ساختمان مهم است در استقرار کمپ موقتی نیز جایز اهمیت خواهد بود. منظور از برای، برای استقرار چادر است و نیز منظور از جایابی، مکانی هست که برای استقرار انتخاب میشود که این امر می‌تواند تاثیرات بالایی بر ایمنی و آسودگی هم داشته باشد.
- محل استقرار چادر از لحاظ مسیر باد، باران و برف
- توجه به دلیل نور آفتاب
- صاف و خشک بودن زیر چادر
- فاصله نسبت به چادرهای‌دیگر
- اشراف نسبت به منطقه
- دسترسی به آب
- درمسیر حرکت کردن تیم‌ها نبودن
- در معرض دید بودن
- و ....
الف: ایمنی:
آرامشی که در هنگام شب‌مانی و استقرار به‌دست میدهد همگی ناشی‌از احساس ایمنی و اطمینان به محل چادر است. به‌عبارتی‌می‌توان گفت که احساس امنیت در چادر، استراحت شبان و سرحتا در روز برنامه را تحت تاثیر خواهد گذاشت.
- دوری از بستر رودخانه‌‌ها
- دوری از محل حیوانان و آغل ها
- دوری از محل ریزش سنگ
- دوری از شکاف‌های یخی
- نبودن در مسیر بهمن
- دوری از مسیر گذر ماشین‌و خودروها
- فاصله مناسب از درختان و بوته‌ها
- و ...
ت : تناسب:
این اصل اشاره به تناسب چادر با فرد (افراد) و نوع فعالیت کوهنوردی دارد . در هر زمان و مکانی اگر تناسبی بهم بخورد مشکلی ایجاد خواهد شد و شاید این یکی از بدیهیات زندگی‌است. کوهتسان نیز از این امر مستثنی نیست.
*رنگ : متمایز بودن رنگ چادر نسبت به طبیعت(هرگز چادر سفید برای زمستان مناسب نخواهد بود.)
*نوع:بی‌شک چادری که برای ارتفاع بالا(چادر ارتفاع با ویژگی مقاوم، ضدبخار، کم ارتفاع و کشیده، جنس پارچه،دارای تعداد دیرک بالا و...) مناسب است برای برنامه‌های تفریحی و گلگشتی مناسب به نظر نمی‌رسد و عکس این رابطه نیز صادق است.
ش: شلاقی شدن و حمایت:
شلاقی شدن و یا همان اصلاح «پرچم» نشان دهنده این نکته است که برخی از قسمت‌های چادر می‌تواند به خاطرشل شدن و عدم استقرار مناسب با ورزش باد به حالت شلاقی درآمده و مانند پرچم شروع به وزیدن کند. این حالت موجب پارگی چادر خواهد گردید که با استقرار مناسب و استفاده از بندهای حمایتی این حالت موجب پارگی چادر خواهد گردید که با استقرار مناسب و استفاده از بندهای حمایتی این حالت برطرف خواهد شد. این حالت علاوه بر بالا بردن احتمال پارگی وآسیب به چادر موجب سروصدا و سلب‌آرامش استراحت شبانه میشود.
یکی از بهترین حالت‌های چادر روش حمایت ضربدی است. در این حالت می‌توانیم به صورت ضربدر چادر را حمایت کنیم تا از قانون نیروی مخالف استفاده کرده و حالت شلاقی را کاهش دهیم.فرض کنید که قصد حمایت چادر خود را دارید و معمولا هر چادری درچهار طرف اصلی خود بندهای حمایتی دارد. اگر ابتدا دوبند یک سمت چادر را حمایت کرده و سپس حمایت سمت دیگر صورت گیرد در این حالت ما از قانون نیروی مخالف استفاده نکرده‌ایم. حالت مناسب این است که بند بالای چپ را همزمان با بند پایین راست حمایت کرده و بندبالای راست را با بند پایین چپ. این حالت به استقرار و استحکام مناسب چادر کمک زیادی می‌کند. البته باید بندهای مخالف در یک خط کشش قرار گیرند.
ب: بررسی پیش از برنامه:
حتما چادری که برای برنامه استفاده میشود پیش از برنامه بررسی شده و نقاط ضعف و کاستی‌های احتمالی برطرف گردد. به ویژه زمانی که:
- از آخرین زمان استفاده مدت زیادی گذشته است
- از کسی امانت گرفته شده است
- یا این که تازه خریداری شده باشد
با بررسی موارد بالا به نکاتی کلیدی در چادر پی‌خواهیم برد که نقشی اساسی در کوهستان و شب‌مانی ما ایفا خواهند کرد.چرا که اگراین نکات را در زمان استقرار در شرایط واقعی به‌دست بیاوریم دیگر نه مجال فهم داریم و نه دسترسی کافی که کاستی‌ها را جبران کنیم. در واقع با بررسی چادر موارد زیر مشخص خواهد شد:
- پارگی و آسیب‌های احتمالی موجود اعم از خرابی زیپ‌ها، ترک یا خمیدگی دیرک‌ها و ...
- کاستی‌های احتمالی در لوازمی مثل دیرک، حمایت‌ها، میخ‌ها و ... .
- آشنایی با چگونگی استقرارکه بی‌شک هرچادری قلق و روش برپایی‌اش متفاوت خواهد بود.
- ابعاد چادر که آیا فضای استقرار آن چگونگه باید باشد.
- کثیفی و برخی موارد دیگر.
الف: آسودگی (ارتشی):
اصل آسودگی و ارتشی نیز به یک اصل نظامی اشاره دارد که می‌گوید: اگر 10دقیقه فرصت برای استراحت دارید 9 دقیقه را صرف استقرار مناسب کنید. البته رعایت هرکدام از موارد زیر بسته به شرایط و منطقه دارد اما در شرایط عادی می‌توان همه موارد را رعایت کرد. یعنی تا آنجا که میشود وقت کافی را صرف هرکدام از موارد مطرح شده کنیم. بی‌شک توجه به این اصل تمام فرآیند شب‌مانی و کمپینگ را تحت‌الشعاع قرار داده و آسودگی را به همراه‌خواهد داشت. البته شایان ذکر است که این اصل با اتلاف زمان مترادف نیست.
ن: نظافت:
در حالی که نظم اشاره به چیدمان مکانی افراد و اشیا دارد، نظافت مقوله‌ای بهداشتی و پاکیزگی تلقی می‌گردد. این یک امر بدیهی است که زیستن در یک مکان بدون در نظر گرفتن مسایل بهداشتی و پاکیزگی موجباب بروز مشکلاتی از جمله آلودگی و بیماری را فراهم خواهد کرد. رعایت نکردن پاکیزگی موجب کثیفی و عدم توجه به اصول بهداشتی موجب بیماری خواهد شد. چه بسا استقرار در طبیعت و یا در شرایط ارتفاع ساختار دفاعی بدن ضعیف‌تر و حوصه تحمل نا پاکیزگی در فرد کمتر خواهد بود با رعایت مواردی می‌توان این عوارض را به حداقل رساند:
- مدیریت زباله‌ها
- پاکیزگی‌بدن استفاده از مواد پاک‌کننده
- پاکیزگی ظروف
- دقت در استفاده از آب مصرفی از لحاظ سلامت
- دقت در استفاده از کنسروها و مواد غذایی از لحاظ سلامت
- تعبیه سرویس بهداشتی موقت صحرایی دور از چادر
- و ...
ه : هم چادری و هم کمپی:
هم چادری: شاید مهم‌ترین بخش استقرار در کوهستان هم‌چادری باشد. روش تعامل با هم‌چادری می‌تواند یک برنامه کوهنوردی را از اوج لذت و سلامت تا منتهای تعارض و از هم پاشیدگی تحت تاثیر قرار دهد.به عبارتی اگر تمایل داریم تا روانی آزاد، هم صحبتی شیرین و یاوری مطمئن داشته باشیم باید توجه ویژه‌ای به‌هم چادری، انتخاب آن و روند کارهای مشترک داشته باشیم:
- شناخت پیشی
- آشنایی از عادات تغذیه و خواب
- داشتن حلم و صبوری در موارد بروز تعارض
- تقسیم کار
- تقسیم ابزار مورد نیاز پیش از برنامه ( در مورد ظروف، طناب وسایل فنی و ... پیش از برنامه تعیین تکلیف شود)
- تجربه هم چادری بودن با هم
این عوام به ویژه در زمانی که برنامه مهم، فنی و چالشی در پیش است ضریب اثر بیشتری خواهد داشت.
هم کمپی:
چادرهای دیگری که در منطقه مستقر هستند نیز باید مورد توجه قرار گیرد. گاهی در تیم‌هایی هستیم که چندین چادر را در یک مکان مستقر می‌کنیم و یا حتا تیم‌هایی به جز تیم ما پیش یا بعد از ما در همان مکان مستقر میشوند که همگی این چادرها و افرادش را هم‌کمپی می‌نامیم. در واقع نسبت هم کمپی به کوهستان نسبت همسایه است به زندگی شهری و در این راستا موارد زیر قابل توجه است:
- احترام به حقوق آنها
- حفظ آرامش کمپ
- کمک در صورت نیاز و همکاری
- تقسیم فضا در کمپ
- مدیریت زباله‌های محل کمپ
- مدیریت سرویس بهداشتی
- و ...
در حالتی که تیم‌های متنوعی در منطقه مستقر باشند بهتر است هماهنگی‌های لازم با سرپرستان تیم‌ها صورت گیرد.
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.